Podatki w Norwegii w 2024 roku to temat, który budzi wiele pytań wśród Polaków pracujących za granicą. Jak rozliczyć się z norweskim urzędem skarbowym? Kiedy można liczyć na zwrot podatku? W tym artykule znajdziesz praktyczne informacje i wskazówki, które ułatwią Ci cały proces. Dowiedz się więcej o ulgach podatkowych, dokumentach, które musisz zgromadzić, oraz terminach, których warto przestrzegać.

1.Jakie są wymogi podatkowe nakładane na przedsiębiorców w Norwegii?

 

W Norwegii, przedsiębiorcy muszą przede wszystkim opłacać podatek dochodowy, który wynosi 22% od osiągniętego zysku firmy. Kiedy zyski przekroczą ustalone progi w danym roku podatkowym, przedsiębiorca jest zobowiązany doliczyć dodatkowe kwoty do oprocentowania nadwyżki. Ponadto, obowiązkowe jest opłacanie składki na ubezpieczenie społeczne, które wynosi 11,4%. Jeśli firma jest zarejestrowana w ewidencji płatników VAT, musi również odprowadzać ten podatek. Kolejnym obciążeniem dla przedsiębiorcy jest podatek od zatrudnienia, który wynosi 14,1% od kwoty wynagrodzenia brutto każdego pracownika, jeśli firma zatrudnia co najmniej jedną osobę.

 

 

2.Co oznacza termin "podatek należny" w kontekście systemu podatkowego Norwegii?

 

W Norwegii, podatek należny to suma podatku, którą podmiot gospodarczy musi zapłacić państwu. Jest to kwota wynikająca z różnych rodzajów podatków, jak podatek dochodowy od osób fizycznych i prawnych, VAT, czy podatki specjalne. Podatek należny jest obliczany na podstawie obowiązujących stawek podatkowych i dochodów lub obrotów podmiotu. W kontekście VAT, podatek należny odnosi się do kwoty VAT, którą firma musi odprowadzić od swoich sprzedaży, pomniejszonej o kwotę VAT naliczonego, którą firma może odliczyć od swoich zakupów. Ogólnie, jest to zobowiązanie podatkowe, które musi zostać uregulowane w określonych terminach płatności.

 

3.Czym jest podatek naliczony w Norwegii?

 

Podatek naliczony w Norwegii, podobnie jak w innych systemach stosujących podatek od wartości dodanej (VAT), odnosi się do podatku VAT, który przedsiębiorstwo zapłaciło przy zakupie towarów lub usług wykorzystywanych do działalności gospodarczej. Firmy mogą odliczyć tę kwotę od swojego podatku należnego za sprzedaż towarów lub usług. Innymi słowy, jest to kwota VAT, którą firma może odzyskać od państwa, gdyż została już zapłacona przy wcześniejszych transakcjach zakupu. Jest to element systemu VAT, który pozwala uniknąć podwójnego opodatkowania, ponieważ przedsiębiorstwa płacą podatek jedynie od wartości, którą dodają do swoich produktów lub usług.

 

4.Jakich usług nie dotyczy norweski VAT?

 

W Norwegii, podobnie jak w wielu innych krajach, niektóre usługi są zwolnione z VAT lub podlegają zerowej stawce VAT. Oto niektóre z typowych usług, które mogą być zwolnione z norweskiego VAT:

• Usługi medyczne i zdrowotne: Leczenie medyczne, opieka dentystyczna oraz inne usługi zdrowotne zazwyczaj są zwolnione z VAT.
• Edukacja: Usługi edukacyjne świadczone przez publiczne i niektóre prywatne instytucje edukacyjne mogą być zwolnione z podatku.
• Usługi finansowe i ubezpieczeniowe: Często usługi bankowe, finansowe oraz ubezpieczeniowe są zwolnione z VAT.
• Kultura i rozrywka: Pewne działania kulturalne i artystyczne, w tym niektóre występy i wydarzenia, mogą być zwolnione z VAT.
• Usługi pocztowe: Określone usługi pocztowe świadczone przez narodowego operatora pocztowego mogą być zwolnione.
• Działalność charytatywna: Niektóre usługi świadczone przez organizacje charytatywne mogą nie podlegać VAT.

Zwolnienia te mają na celu wsparcie działalności publicznej, zmniejszenie kosztów opieki zdrowotnej i edukacji, oraz promowanie kultury i innych celów społecznych. Ważne jest, aby zwrócić uwagę, że szczegóły dotyczące zwolnień i zasad mogą się zmieniać, dlatego zawsze warto skonsultować się z aktualnymi przepisami lub doradcą podatkowym, aby uzyskać dokładne informacje dotyczące konkretnych przypadków i usług.

 

5.Kto ma obowiązek posiadania numeru identyfikacji podatkowej w Norwegii?

 

W Norwegii, obowiązek posiadania numeru identyfikacji podatkowej, często znanego jako "fødselsnummer" (numer personalny) lub D-nummer (numer tymczasowy), dotyczy przede wszystkim następujących grup:

• Rezydenci: Osoby mieszkające i pracujące w Norwegii na stałe są zobowiązane do posiadania numeru identyfikacji podatkowej. Numer ten jest wykorzystywany we wszystkich interakcjach z norweską administracją państwową, w tym w systemie opieki zdrowotnej, systemie ubezpieczeń społecznych, przy zatrudnieniu oraz oczywiście w rozliczeniach podatkowych.

• Pracownicy i przedsiębiorcy: Osoby pracujące lub prowadzące działalność gospodarczą w Norwegii, nawet jeśli nie są rezydentami, muszą posiadać numer identyfikacji podatkowej do celów rozliczeń podatkowych, zatrudnienia i ubezpieczeń społecznych.

• Osoby zarejestrowane do VAT: Przedsiębiorcy, którzy zarejestrowali swoją działalność w norweskim rejestrze VAT, również muszą posiadać numer identyfikacji podatkowej.

• Osoby posiadające majątek lub generujące dochód w Norwegii: Nawet jeśli nie mieszkają w Norwegii, osoby posiadające nieruchomości lub generujące dochód w Norwegii (np. z wynajmu, inwestycji) mogą być zobowiązane do posiadania numeru identyfikacji podatkowej dla celów podatkowych.

Numer identyfikacji podatkowej jest kluczowym elementem identyfikacji w norweskich systemach administracyjnych i podatkowych, umożliwiając zarządzanie i śledzenie obowiązków podatkowych oraz uproszczenie wielu procesów administracyjnych dla osób fizycznych i prawnych.

 

6.Do czego służy numer identyfikacji podatkowej w Norwegii?

 

Numer identyfikacji podatkowej w Norwegii, znany jako "fødselsnummer" (numer personalny) dla rezydentów lub D-nummer (numer tymczasowy) dla niektórych innych grup, służy kilku ważnym celom:

• Identyfikacja Osobista: Jest to podstawowy sposób identyfikacji osób w systemach rządowych i prywatnych, używany w interakcjach z różnymi instytucjami, takimi jak banki, szpitale, urzędy skarbowe i inne.

• Rozliczenia Podatkowe: Numer ten jest używany do rozliczeń podatkowych, umożliwiając śledzenie dochodów, naliczanie podatków i przekazywanie zeznań podatkowych.

• System Opieki Zdrowotnej: Dostęp do usług zdrowotnych i zarządzanie nimi, w tym rejestrowanie się u lekarza, odbieranie recept, czy korzystanie z ubezpieczenia zdrowotnego.

• Zatrudnienie i Ubezpieczenia Społeczne: Numer jest wymagany do zatrudnienia, rejestracji w systemie ubezpieczeń społecznych, otrzymywania świadczeń socjalnych, emerytalnych czy dla bezrobotnych.

• Edukacja: Zarządzanie rejestrem uczniów, studentów i uczestników innych form edukacji.

• Bankowość i Finanse: Otwieranie i zarządzanie kontami bankowymi, kredyty, inwestycje, oraz inne usługi finansowe.

• Rejestracja Nieruchomości i Pojazdów: Numer jest używany przy zakupie, sprzedaży lub rejestracji nieruchomości i pojazdów.

Numer identyfikacji podatkowej jest zatem niezbędny do funkcjonowania w norweskim społeczeństwie i gospodarce, umożliwiając jednoznaczną identyfikację osób i ich interakcji z różnymi systemami i instytucjami.

 

7.Jak można uzyskać norweski numer identyfikacyjny?

 

Aby uzyskać norweski numer identyfikacyjny, czy to numer personalny (fødselsnummer) czy tymczasowy D-nummer, trzeba przejść przez określony proces, który zazwyczaj obejmuje następujące kroki:

• Przyjazd do Norwegii: Zazwyczaj musisz być w Norwegii lub planować przeprowadzkę do Norwegii, aby ubiegać się o numer identyfikacyjny.

• Zarejestrowanie się w Urzędzie Podatkowym (Skatteetaten):

  • Dla osób planujących dłuższy pobyt lub przenoszących się do Norwegii, należy zarejestrować się w urzędzie podatkowym jako rezydent.
  • Podczas rejestracji trzeba będzie przedstawić dokumenty tożsamości oraz inne dokumenty, które mogą być wymagane, takie jak zaświadczenie o zatrudnieniu, dowód zamieszkania itp.

• Wypełnienie Wniosku: Należy wypełnić odpowiedni wniosek o przyznanie numeru identyfikacyjnego. Wnioski różnią się w zależności od tego, czy ubiegasz się o fødselsnummer, czy D-nummer.

• Przedstawienie Dokumentacji:

  • Dowód tożsamości: Paszport lub inny ważny dokument tożsamości.
  • Dokumentacja potwierdzająca zamieszkanie w Norwegii: Umowa najmu, dowód zakupu nieruchomości, zaświadczenie o zatrudnieniu lub inne dokumenty.
  • Dodatkowe dokumenty: W zależności od sytuacji, mogą być wymagane dodatkowe dokumenty, takie jak zaświadczenie o stanie cywilnym, zaświadczenie o urodzeniu dzieci itp.

• Oczekiwanie na Decyzję: Po złożeniu wniosku i niezbędnych dokumentów, należy poczekać na przetworzenie wniosku przez urząd podatkowy. Jeśli wniosek zostanie zatwierdzony, otrzymasz swój numer identyfikacyjny.

• Rejestracja w Innych Instytucjach: Po otrzymaniu numeru, możesz potrzebować zarejestrować się w innych norweskich instytucjach lub urzędach, takich jak system opieki zdrowotnej, banki czy pracodawcy.

Proces ten może się różnić w zależności od indywidualnych okoliczności, takich jak kraj pochodzenia, status imigracyjny, cel pobytu w Norwegii itp. Zawsze warto sprawdzić aktualne wymogi i procedury na oficjalnej stronie Urzędu Podatkowego Norwegii lub skonsultować się z doradcą prawnym lub migracyjnym, aby uzyskać dokładne informacje na temat procesu uzyskiwania norweskiego numeru identyfikacyjnego.

 

8. Czym jest umowa o podwójnym opodatkowaniu?

 

Umowa o podwójnym opodatkowaniu jest międzynarodowym porozumieniem podpisanym pomiędzy dwoma (lub czasem więcej) krajami, mającym na celu zapobieganie podwójnemu opodatkowaniu osób fizycznych i prawnych, które generują dochód w więcej niż jednym państwie.

Główne cele takiej umowy to:

• Określenie Przepisów Podatkowych: Umowa ustala, który kraj ma prawo do opodatkowania konkretnych rodzajów dochodu, takich jak pensje, dywidendy, odsetki i zyski kapitałowe.

• Zapobieganie Podwójnemu Opodatkowaniu: Poprzez ustalenie, który kraj może nałożyć podatek na dany dochód, umowa zapobiega sytuacji, w której osoba lub firma musiałaby płacić podatek od tego samego dochodu w obu krajach.

• Ułatwienie Wymiany Informacji Podatkowych: Umowy te często zawierają klauzule umożliwiające wymianę informacji podatkowych między krajami, co pomaga w egzekwowaniu prawa podatkowego i zwalczaniu unikania opodatkowania.

• Rozstrzyganie Sporów: Określają procedury rozwiązywania problemów i sporów wynikających z interpretacji lub stosowania umowy, takie jak postępowanie arbitrażowe.

• Ustalanie Stawek Podatkowych: W niektórych przypadkach, umowy te mogą ustalać maksymalne stawki podatku, które można nałożyć na niektóre rodzaje dochodów, takie jak dywidendy, odsetki i opłaty licencyjne, które płyną między krajami.

Umowy o podwójnym opodatkowaniu są kluczowym elementem międzynarodowego prawa podatkowego, ułatwiającym międzynarodowy handel i inwestycje poprzez usunięcie barier podatkowych i niepewności prawnej dotyczącej obciążeń podatkowych. Umożliwiają one również osobom i firmom planowanie swoich inwestycji i transakcji międzynarodowych z lepszą znajomością potencjalnych obowiązków podatkowych.

 

 

9. Kogo dotyczy ograniczony obowiązek podatkowy W Norwegii?

 

Ograniczony obowiązek podatkowy w Norwegii dotyczy osób i podmiotów, które nie są rezydentami tego kraju, ale generują dochód na jego terytorium. Oto główne grupy osób i podmiotów, których to może dotyczyć:

• Pracownicy Niebędący Rezydentami: Osoby, które nie mieszkają w Norwegii, ale pracują w tym kraju i zarabiają wynagrodzenie. Mogą to być osoby pracujące na kontrakcie, delegacji lub w ramach krótkoterminowych projektów w Norwegii.

• Właściciele Nieruchomości: Osoby, które nie są rezydentami Norwegii, ale posiadają tam nieruchomości i uzyskują z nich dochody, na przykład z wynajmu.

• Przedsiębiorcy i Inwestorzy: Nie-rezydenci, którzy prowadzą działalność gospodarczą w Norwegii poprzez stałe miejsce prowadzenia działalności lub inwestują w norweskie przedsiębiorstwa i osiągają z tego tytułu dochody, np. dywidendy, odsetki, zyski kapitałowe.

• Artystów i Sportowców: Osoby, które nie mieszkają w Norwegii, ale wykonują tam prace artystyczne, sportowe lub inne pokrewne działalności, za które otrzymują wynagrodzenie.

Ograniczony obowiązek podatkowy oznacza, że podmioty te są zobowiązane do płacenia podatków tylko od dochodów uzyskanych na terytorium Norwegii. Przepisy określające, jakie dochody podlegają opodatkowaniu, jak i wysokość stawek podatkowych, mogą się różnić w zależności od rodzaju dochodu i obowiązujących umów o unikaniu podwójnego opodatkowania między Norwegią a krajem rezydencji podatnika.

 

10. Kto to rezydent podatkowy w Norwegii?

 

Rezydent podatkowy w Norwegii to osoba lub podmiot, który jest zobowiązany do płacenia podatków w Norwegii od całkowitego dochodu, zarówno uzyskanego w kraju, jak i za granicą. Status rezydenta podatkowego jest zazwyczaj przypisywany na podstawie kilku kryteriów:

• Miejsce Zamieszkania: Osoba uznawana jest za rezydenta podatkowego w Norwegii, jeśli mieszka w kraju przez okres dłuższy niż 183 dni w ciągu 12 miesięcy lub przez 270 dni w ciągu trzech kolejnych lat. Mieszkanie oznacza tutaj miejsce stałego pobytu.

• Centrum Interesów Życiowych: Nawet jeśli osoba nie mieszka w Norwegii przez wymagany czas, może być uznana za rezydenta podatkowego, jeśli jej centrum interesów życiowych jest w Norwegii. To może obejmować miejsce pracy, rodzinę, nieruchomości lub inne znaczące związki z krajem.

• Stałe Miejsce Zamieszkania: Posiadanie domu lub mieszkania w Norwegii, które jest dostępne dla podatnika przez cały rok, może również skutkować uznaniem za rezydenta podatkowego.

Jako rezydent podatkowy, jesteś zobowiązany do rozliczania się z całego globalnego dochodu w Norwegii i korzystania z tamtejszego systemu podatkowego. Obejmuje to dochody z pracy, inwestycji, wynajmu nieruchomości i innych źródeł zarówno w Norwegii, jak i za granicą. Jednakże, w przypadku dochodów zagranicznych, istnieją umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania, które mogą wpłynąć na to, gdzie i jak dochód jest opodatkowany.

Ważne jest, aby pamiętać, że przepisy dotyczące rezydencji podatkowej mogą się zmieniać, a status rezydenta podatkowego może mieć znaczące implikacje dla obowiązków podatkowych. Dlatego osoby, które mogą mieć wątpliwości co do swojego statusu, powinny skonsultować się z doradcą podatkowym lub bezpośrednio z norweskimi władzami podatkowymi.

 

 

11.Jakich odliczeń można dokonać w norweskim zeznaniu podatkowym?

 

W norweskim zeznaniu podatkowym, podobnie jak w wielu innych krajach, istnieje szereg odliczeń, które mogą zmniejszyć obowiązek podatkowy. Oto niektóre z typowych odliczeń, które mogą być dostępne dla podatników w Norwegii:

• Odliczenia Związane z Pracą:

  • Koszty dojazdu do pracy: Można odliczyć koszty dojazdu między domem a miejscem pracy.
  • Koszty związane z utrzymaniem dodatkowego miejsca zamieszkania z powodu pracy.
  • Wydatki na narzędzia pracy i literaturę fachową.

• Odsetki od Pożyczek: Odsetki od pożyczek hipotecznych oraz innych rodzajów kredytów, w tym pożyczek na zakup domu, mieszkania lub inwestycji.

• Składki na Ubezpieczenie Społeczne: Składki opłacone do norweskiego lub zagranicznego systemu ubezpieczeń społecznych.

• Wydania na Edukację: Niektóre wydatki związane z dalszym kształceniem lub szkoleniami mogą być odliczane, jeśli są one związane z utrzymaniem lub zdobyciem dochodu.

• Darowizny na Cele Charytatywne: Darowizny na rzecz określonych organizacji charytatywnych i non-profit mogą być odliczane do pewnego limitu.

• Opieka nad Dziećmi: Koszty związane z opieką nad dziećmi, aby rodzice mogli pracować lub studiować.

• Odliczenia Związane z Domem:

  • Koszty utrzymania i remontu nieruchomości wynajmowanych.
  • Koszty związane z wynajmem części mieszkania, jeśli wynajmujesz część swojego domu/mieszkania.

• Straty Kapitałowe: Straty poniesione na sprzedaży akcji lub innych inwestycji mogą być odliczone od zysków kapitałowych.

 

12.Czy można przesunąć termin składania zeznania podatkowego w Norwegii?

 

W Norwegii, możliwość przesunięcia terminu składania zeznania podatkowego zależy od aktualnych przepisów podatkowych i okoliczności indywidualnych podatnika. Oto kilka ogólnych informacji na ten temat:

• Standardowy Termin: Zazwyczaj zeznanie podatkowe musi być złożone do określonego terminu w kwietniu każdego roku. Dokładna data może się różnić rok do roku.

• Prośba o Przesunięcie Terminu: Podatnicy mogą złożyć prośbę o przesunięcie terminu składania zeznania podatkowego. Aby to zrobić, należy zwykle złożyć odpowiedni wniosek poprzez system elektroniczny lub w inny określony sposób. Wniosek taki powinien być złożony przed upływem standardowego terminu.

• Uzasadnienie Prośby: Dla zwiększenia szans na pozytywne rozpatrzenie prośby, podatnik powinien uzasadnić potrzebę przesunięcia terminu. Przyczyny takie mogą obejmować specjalne okoliczności osobiste, trudności w uzyskaniu niezbędnych dokumentów, lub inne ważne powody.

• Automatyczne Przedłużenia: W niektórych przypadkach, np. dla przedsiębiorców czy firm, system podatkowy może automatycznie przewidywać późniejsze terminy składania zeznań.

• Konsekwencje: Niewłaściwe lub spóźnione złożenie zeznania podatkowego może skutkować nałożeniem kar, odsetek za zwłokę lub innych konsekwencji prawnych.

 

13.Jak w Norwegii oblicza się podstawę opodatkowania od obrotów netto czy brutto?

 

W Norwegii, podobnie jak w wielu innych krajach, sposób obliczania podstawy opodatkowania zależy od rodzaju podatku i specyficznych przepisów. Oto jak zwykle oblicza się podstawę opodatkowania dla dwóch głównych rodzajów podatków: podatku od towarów i usług (VAT) oraz podatku dochodowego.

 

 Podatek od Towarów i Usług (VAT)

• Obrót Brutto jako Podstawa: Dla celów VAT, podstawą opodatkowania jest zwykle obrót brutto, czyli całkowita wartość sprzedaży towarów i usług przed jakimikolwiek odjęciami. Z tego brutto obrotu nalicza się VAT.
• Odliczenie Podatku Naliczonego: Firmy mogą odliczyć VAT, który zapłaciły na swoje zakupy biznesowe (podatek naliczony) od VAT należnego od ich sprzedaży. Efektywna kwota VAT, którą firma musi zapłacić, to różnica między VAT należnym a VAT naliczonym.

 

Podatek Dochodowy

• Dochód Netto jako Podstawa: Dla celów podatku dochodowego, podstawą opodatkowania jest zazwyczaj dochód netto, który oblicza się jako różnicę między przychodami a wydatkami. Przychody są zwykle obliczane jako obrót netto, czyli przychody ze sprzedaży towarów i usług po odjęciu zwrotów, rabatów, i innych bezpośrednich kosztów związanych ze sprzedażą.
• Odliczenia: Od dochodu brutto można odjąć różnego rodzaju dozwolone koszty uzyskania przychodu, straty, odliczenia na składki ubezpieczeniowe i inne wydatki związane z prowadzeniem działalności gospodarczej, aby otrzymać dochód netto podlegający opodatkowaniu.

 

Ogólne Zasady

• Przestrzeganie Przepisów: Dla obu rodzajów podatków, dokładne przepisy i metody obliczeń mogą się różnić w zależności od specyficznych sytuacji biznesowych i zmian w prawie podatkowym. Dlatego istotne jest, aby przedsiębiorcy konsultowali się z najnowszymi przepisami lub doradcami podatkowymi.
• Rozliczenia i Deklaracje: Przedsiębiorstwa muszą regularnie składać odpowiednie deklaracje podatkowe, wykazując obroty oraz obliczoną podstawę opodatkowania, a także dokonywać odpowiednich wpłat podatku.

 

14. Czy przedsiębiorca w Norwegii ma możliwość odliczenia kwoty wolnej od podatku w Norwegii?

 

W Norwegii, system podatkowy przewiduje kwotę wolną od podatku dla osób fizycznych, która jest rodzajem odliczenia od dochodu, znanego jako "personfradrag" lub personal allowance. Oto jak działa dla przedsiębiorców:

• Kwota Wolna od Podatku dla Osób Fizycznych: Większość rezydentów podatkowych, w tym przedsiębiorcy prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą (indywidualna firma), mogą korzystać z kwoty wolnej od podatku w swoim rocznym zeznaniu podatkowym. To odliczenie zmniejsza dochód podlegający opodatkowaniu, a tym samym łączną kwotę podatku należnego.

• Przedsiębiorcy a Kwota Wolna od Podatku:

  • Jednoosobowa Działalność Gospodarcza (Enkeltpersonforetak): W przypadku jednoosobowej działalności gospodarczej, przedsiębiorca rozlicza się jako osoba fizyczna, więc może skorzystać z kwoty wolnej od podatku podobnie jak inni rezydenci.
  • Spółki: Dla osób prowadzących działalność gospodarczą w formie spółki (np. spółki z o.o.), sytuacja może się różnić. W takich przypadkach kwota wolna od podatku dotyczy indywidualnych podatników, a nie samej spółki. Dochody z spółki są zazwyczaj opodatkowane na poziomie spółki, a następnie dywidendy lub inne wypłaty do właścicieli mogą być opodatkowane na poziomie osobistym, gdzie mogą być zastosowane odpowiednie odliczenia.

• Zmienność i Konsultacje: Wartość kwoty wolnej od podatku może się zmieniać każdego roku. Ponadto, korzystanie z różnych odliczeń i ulg podatkowych może zależeć od wielu czynników, w tym od indywidualnych okoliczności podatkowych. 

Podsumowując, przedsiębiorcy w Norwegii, szczególnie ci prowadzący jednoosobową działalność gospodarczą, mają możliwość skorzystania z kwoty wolnej od podatku, która obniża ich dochód podlegający opodatkowaniu. W przypadku innych form działalności gospodarczej, korzyści te są zazwyczaj dostępne na poziomie właścicieli lub wspólników, kiedy dochody są dystrybuowane.

 

15.W jaki sposób można odzyskać VAT za towary zakupione przed rejestracją działalności w rejestrze płatników?

 

Odzyskanie VAT za towary zakupione przed rejestracją działalności gospodarczej w rejestrze płatników VAT jest możliwe w wielu jurysdykcjach, w tym w Norwegii, ale podlega określonym warunkom i ograniczeniom. Oto ogólne kroki i warunki, które należy spełnić, aby odzyskać VAT:

• Dokumentacja Zakupów:

  • Przechowuj wszystkie faktury i dokumenty zakupu, które wykazują VAT naliczony przy zakupie towarów i usług przed rejestracją. Te dokumenty powinny być kompletnie i prawidłowo wystawione z pełnymi danymi sprzedawcy i nabywcy oraz kwotą VAT.

• Związek z Działalnością Gospodarczą:

  • Musisz wykazać, że zakupione towary i usługi są bezpośrednio związane z działalnością gospodarczą, którą zamierzasz prowadzić jako płatnik VAT. Innymi słowy, zakupy te powinny być dokonane w celu wykorzystania ich do czynności opodatkowanych.

• Okres Czasu:

  • Wiele jurysdykcji określa maksymalny okres czasu przed rejestracją, w którym zakupy mogą być kwalifikowane do odzyskania VAT. Na przykład, może to być kilka miesięcy lub rok przed rejestracją.

• Procedura Rejestracji i Odzyskiwania VAT:

  • Podczas rejestracji jako płatnik VAT należy zgłosić zamiar odzyskania VAT z poprzednich zakupów.
  • W zależności od kraju, może być wymagane złożenie specjalnych formularzy lub oświadczeń wraz z pierwszą deklaracją VAT po rejestracji.

• Ograniczenia i Warunki Szczególne:

  • Nie wszystkie towary i usługi mogą kwalifikować się do odzyskania VAT, a specyficzne warunki mogą zależeć od rodzaju zakupionych towarów, ich użyteczności w działalności oraz przepisów krajowych.

 

16. Jak można odzyskać VAT za towary przywiezione z Polski? 

 

Odzyskanie VAT

za towary przywiezione z Polski, podobnie jak w przypadku innych transakcji międzynarodowych, wymaga zrozumienia i przestrzegania przepisów VAT obowiązujących zarówno w Polsce, jak i w kraju, do którego towary są importowane. Proces ten zależy od tego, czy jesteś zarejestrowanym płatnikiem VAT w kraju docelowym i od specyfik szczegółowych przepisów VAT w obu krajach. Oto ogólne kroki, które należy podjąć:

 

1. Rejestracja jako Płatnik VAT

• Upewnij się, że Twoja firma jest zarejestrowana jako płatnik VAT w kraju, do którego importujesz towary. Jest to niezbędne, aby móc odzyskać VAT.

2. Dokumentacja i Faktury VAT

• Zbierz wszystkie niezbędne dokumenty, w tym faktury VAT i dokumenty celne, które wykazują, że VAT został zapłacony w Polsce.
• Faktury muszą być wystawione zgodnie z przepisami dotyczącymi faktur VAT i zawierać wszystkie wymagane informacje.

3. Procedury Celnego Oczyszczenia Towaru

• Przy imporcie towarów należy dopełnić formalności celnych. W wielu przypadkach, VAT jest płatny na granicy jako część procedury importowej.

4. Odzyskanie VAT w Kraju Importu

• W kraju, do którego towary są importowane, możesz odzyskać zapłacony VAT jako część swoich regularnych rozliczeń VAT. To oznacza, że kwota VAT zapłacona na granicy lub VAT naliczony w Polsce może być odliczona od Twojego VAT należnego.
• Wypełnij odpowiednie formularze deklaracji VAT, wykazując VAT naliczony jako odliczenie.

5. Mechanizm Odwrotnego Obciążenia

• W niektórych przypadkach, w handlu międzynarodowym stosuje się mechanizm odwrotnego obciążenia, gdzie obowiązek podatkowy przesuwa się na nabywcę. W takim przypadku, VAT nie jest płatny przy imporcie, ale jest rozliczany w deklaracji VAT przez nabywcę.

 

17. Co zrobić, gdy urząd naliczy za duży VAT?

 

Jeśli urząd skarbowy naliczył zbyt wysoki VAT, konieczne jest ponowne przeanalizowanie złożonej deklaracji podatkowej, a w przypadku stwierdzenia błędu, złożenie formalnego odwołania do urzędu wraz z odpowiednim uzasadnieniem.

 

18. Jak sprawdzić czy firma jest płatnikiem norweskiego VAT-u?

 

Przedsiębiorstwo zarejestrowane jako płatnik VAT zostanie oznaczone na stronie internetowej www.brreg.no - w sekcji foretak/selskap trzeba wprowadzić nazwę firmy, i jeśli pojawi się komunikat: "Registrert i Merverdiavgiftsregisteret", oznacza to, że firma jest zarejestrowana jako płatnik VAT.

 

 19. W jaki sposób złożyć deklarację podatkową w Norwegii?

 

Złożenie deklaracji podatkowej jest możliwe poprzez portal Altinn.no, gdzie użytkownik musi wypełnić formularz RF-0002. Proces ten rozpoczyna się od zalogowania się do portalu, wybrania odpowiedniego formularza i dokładnego uzupełnienia wszystkich wymaganych informacji dotyczących dochodów, wydatków, i innych relevantnych danych podatkowych. Po zatwierdzeniu i wysłaniu formularza, system automatycznie przetwarza dane i oblicza należny podatek, wyświetlając kwotę do zapłaty (avgift å betale) lub kwotę nadpłaty podatku, która kwalifikuje się do zwrotu (til gode).

Portal Altinn jest powszechnie używanym narzędziem cyfrowym w Norwegii, służącym do komunikacji między przedsiębiorcami i indywidualnymi podatnikami a różnymi norweskimi urzędami i agencjami rządowymi. Dzięki temu, proces składania deklaracji jest uproszczony i może być wykonany z dowolnego miejsca i o dowolnej porze, co znacznie ułatwia zarządzanie obowiązkami podatkowymi. Po złożeniu deklaracji, podatnik otrzymuje potwierdzenie, a wszelkie ewentualne nadpłaty podatku lub kwoty do zapłaty są jasno określone, co umożliwia szybką i efektywną regulację zobowiązań podatkowych.

 

 

Potrzebujesz Pomocy w Rozliczeniach?

Jeśli potrzebujesz pomocy w rozliczeniach podatkowych, Pro-Nor służy wsparciem. Skontaktuj się z nami pod adresem email: biuro@pronor.pl lub telefonicznie: +4747737390, +48453447335. Nasz zespół pomoże Ci w każdym aspekcie rozliczeń podatkowych w Norwegii.

 

1. Jakie są wymogi podatkowe nakładane na przedsiębiorców w Norwegii?

2. Co oznacza termin "podatek należny" w kontekście systemu podatkowego Norwegii?

3. Czym jest podatek naliczony w Norwegii?

4. Jakich usług nie dotyczy norweski VAT?

5. Kto ma obowiązek posiadania numeru identyfikacji podatkowej w Norwegii.

6. Do czego służy numer identyfikacji podatkowej w Norwegii?

7. Jak można uzyskać norweski numer identyfikacyjny?

8. Czym jest umowa o podwójnym opodatkowaniu?

9. Kogo dotyczy ograniczony obowiązek podatkowy W Norwegii?

10. Kto to rezydent podatkowy w Norwegii?

11. Jakich odliczeń można dokonać w norweskim zeznaniu podatkowym?

12. Czy można przesunąć termin składania zeznania podatkowego w Norwegii?

13. Jak w Norwegii oblicza się podstawę opodatkowania od obrotów netto czy brutto?

14.Czy przedsiębiorca w Norwegii ma możliwość odliczenia kwoty wolnej od podatku?

15. W jaki sposób można odzyskać VAT za towary zakupione przed rejestracją działalności w rejestrze płatników?

16. Jak można odzyskać VAT za towary przywiezione z Polski? 

17. Co zrobić, gdy urząd naliczy za duży VAT?

18. Jak sprawdzić czy firma jest płatnikiem norweskiego VAT-u?

19.W jaki sposób złożyć deklarację podatkową w Norwegii?

 

Dane do przelewu ( waluta PLN):

Pro-Nor Pomoc formalna w Norwegii Justyna Kuźma

NIP:6731713580

ul. Dolna, 83-304 Kczewo

nr konta:24 1140 2004 0000 3902 8438 7679

IBAN:PL24 1140 2004 0000 3902 8438 7679

BIC: BREXPLPWMBK

Ul. Dolna 

83- 304 Kczewo

Godziny urzędowania: 

Poniedziałek - Czwartek

od 8:00 do 16:00

Piątek 9:00 do 15:00